پردنیزون یک داروی کورتیکواستروئیدی است که به طور گسترده‌ای برای درمان بیماری‌های التهابی و خودایمنی، از جمله آرتریت، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با کاهش التهاب و سرکوب پاسخ ایمنی بدن، به تسکین علائمی مانند درد، تورم و خشکی مفاصل کمک می‌کند. ما در اینجا به طور کامل درمورد داروی پردنیزون توضیح داده‌ایم.

پردنیزون

پردنیزون در دسته‌ای از داروها به نام کورتیکواستروئيدها قرار دارد.

پردنیزون به صورت قرص و مایع وجود دارد، و التهاب بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید و بیماری‌های مرتبط مانند نقرس، لوپوس و واسکولیت را درمان می‌کند. همچنین برای درمان بیماری‌های دیگر مثل آلرژی، آسم، سرطان و علائم ام اس استفاده می‌شود.

عملکرد پردنیزون

پردنیزون التهاب، درد، قرمزی و تورم را کاهش می‌دهد و از شما در برابر ویروس‌ها و باکتری‌ها که باعث عفونت و بیماری می‌شوند محافظت می‌کند. زمانی که سیستم ایمنی بدن به بافت‌های بدن حمله می‌کند، پردنیزون با کاهش سیتوکین‌ حمله را متوقف می‌کند و گلبول‌های سفیدی را تقویت می‌کند که روی پاسخ ایمنی شما تمرکز می‌کند. همچنین حرکت مایع از رگ‌های خونی به بافت اطراف را سخت‌تر می‌کند که تورم را کاهش می‌دهد.

دوز پرنیزون

دوز پردنیزون تجویز شده توسط پزشک به شرایط خاص و مرحله بیماری بستگی دارد. در صورت تشدید عارضه، ممکن است برای مدت کوتاهی دوز بالا، تا ۸۰ میلی گرم در روز را دریافت کنید. بسیاری از مردم دوز کم نگهدارنده، ۱۰ - ۵ میلی گرم در روز را برای مدت طولانی مصرف می‌کنند تا سطح التهاب را کنترل کنند.

اثر و ماندگاری پردنیزون

با نوع آزادسازی فوری پردنیزون، دارو وارد جریان خون می‌شود و در عرض ۱ الی ۲ ساعت شروع به کار می‌کند. اما ممکن است چند روز طول بکشد تا متوجه بهبودی در علائم خود شوید.

پردنیزون معمولا ۳ الی ۴ ساعت در بدن باقی ماند، یعنی نیمی از دارو در عرض ۴ ساعت از بدن خارج می‌شود و نیمی از آنچه باقی می‌ماند تا ۴ ساعت دیگر از بین می‌رود.

عوارض پردنیزون

ـ سرگیجه

ـ سردرد

ـ‌ افزایش اشتها و افزایش وزن

ـ نوسانات خلقی

ـ عصبی بودن، بی قراری

ـ مشکلات خواب

ـ ناراحتی معده

در صورت داشتن هرگونه عوارض به پزشک خود مراجعه کنید.

قطع پردنیزون

اگر بیش از ۲ هفته از پردنیزون برای آرتریت استفاده کردید، نباید به طور ناگهانی آن را قطع کنید، زیرا بدن بعد از مصرف این دارو کورتیزول طبیعی کمتری را تولید می‌کند و ممکن است با علائمی مانند خستگی، حالت تهوع، درد مفاصل، کمبود اشتها و بدن درد همراه باشد. پزشک دوز مصرفی را به آرامی کاهش می‌دهد تا مجددا تولید طبیعی کورتیزول در بدن افزایش یابد.

ایبوپروفن و پردنیزون

اگر پردنیزون را با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی از جمله آسپرین، ایبوپروفن (ادویل، موترین)، ناپروکسن (Aleve) و سلکوکسیب (Celebrex) همزمان مصرف کنید، ممکن است خطر خونریزی معده افزایش یابد. اگر در حین مصرف پردنیزون به چیزی برای درد یا تب نیاز دارید، پزشک ممکن است استامینوفن (تیلنول) را توصیه کند.

تداخل دارویی

مصرف کردن داروهایی مانند آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد قارچ، ضد تشنج، رقیق کنندهای خون، داروهای دیابت، دیورتیک‌ها، استروژن، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ممکن است همزمان با پردنیزون مضر باشند، بنابراین بهتر است پزشک از داروهای مصرفی شما مطلع باشد.

منع مصرف

افرادی که دچار بیماری قلبی، بیماری کبدی، بیماری کلیوی، فشار خون بالا، دیابت، مشکلات گوارشی، بیماری‌های چشمی و یا پوکی استخوان هستند حتما قبل از مصرف داروی پردنیزون با پزشک خود مشورت کنند.

با توجه به مطالبی که مطالعه کردید، مصرف طولانی مدت این دارو ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشد، بنابراین نظارت پزشکی مستمر و مدیریت دقیق دوز آن ضروری است. شما می‌توانید برای مشاوره نحوه استفاده از این دارو از طریق راه‌های تماس ذکر شده در وبسایت، با مطب دکتر الهه دولتشاهی فوق تخصص روماتولوژی در ارتباط باشید.